ياد كننده خدا، همنشين خداست

الإمامُ عليٌّ عليه السلام : ذاكِرُ اللّه ِ سبحانَهُ مُجالِسُهُ.

امام على عليه السلام : كسى كه به ياد خداى سبحان باشد همنشين اوست.

[غرر الحكم : 5159 .]


عنه صلى الله عليه و آله : قالَ موسى : يا ربِّ ، أ قَريبٌ أنتَ فَاُناجِيَكَ أمْ

بَعيدٌ فَاُنادِيَكَ ؟ فإنّي اُحِسُّ صَوتَكَ و لا أراكَ ، فأَينَ أنتَ؟ فقالَ اللّه ُ : أنا

خَلفَكَ و أمامَكَ و عَن يمينِكَ و عَن شِمالِكَ . يا موسى ، أنا جَلِيسُ عَبدِي

حينَ يَذكُرُني ، و أنا مَعَهُ إذا دَعانِي.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : موسى عرض كرد : پروردگارا! آيا تو

نزديكى تا با تو نجوا كنم؟ يا دورى كه آوازت دهم؟ زيرا صدايت را حس

مى كنم اما تو را نمى بينم ، تو كجايى؟

خداوند فرمود : من پشت سر تو و رو به روى تو و طرف راست و چپ تو

هستم . اى موسى! من همنشين بنده خود هستم، آن گاه كه مرا ياد مى

كند و با او هستم ، هرگاه كه مرا مى خواند.

[كنز العمّال : 1871 .]

لینک:

https://B2n.ir/t71655